Akışına mı bırakmalı hayatı Hayatı biz mi akıtmalı

-

 

Akışına mı Bırakmalı Hayatı, Hayatı Biz mi Akıtmalı?

Hayat... Kimi zaman usul usul akan bir nehir gibi, kimi zaman da önüne ne gelirse sürükleyen azgın bir sel. Peki, biz bu nehrin neresindeyiz? Suyun üstünde mi süzülüyoruz yoksa kendi akıntımızı mı yaratmaya çalışıyoruz?

"Akışına bırak" demek kolay. Zihnimiz yorgun, kalbimiz kırgınsa; bir şeyler için mücadele edecek gücümüz kalmadığında en kolayı bu cümle: "Bırak akışına..." Ama gerçekten bu kadar basit mi?

Akışa Bırakmak: Teslimiyet mi, Bilgelik mi?

Hayatı akışına bırakmak çoğu zaman bir teslimiyet gibi algılanır. Sanki artık mücadele etmiyoruz, kontrolü bırakıyoruz, kader ne diyorsa o oluyor. Fakat Doğu felsefelerinde, özellikle Taoizm’de "akışa bırakmak", pasiflikten çok daha fazlasıdır. Hayatla uyum içinde olmak, gereksiz dirençleri bırakmak anlamına gelir.

Bazen nehirde kürek çekmeyi bırakmak, seni gitmen gereken yere daha kolay ulaştırabilir. Ama her zaman değil.

Hayatı Akıtmak: Kontrol Etmek mi, Yön Vermek mi?

Öte yanda, hayatı bizim akıtmamız gerektiğini savunan bir taraf da var. Hayallerimizin peşinden gitmek, sorumluluk almak, yön belirlemek... Bunlar da bir o kadar değerli.

Bir gemi kaptansız denize açılamaz. Akıntının yönü sana uygun değilse, rotanı sen çizmek zorundasın. Aksi takdirde, kendine ait olmayan bir kıyıya savrulman kaçınılmaz.

Denge: Asıl Mesele Bu Olabilir mi?

Belki de soru yanlış yerde. Belki mesele "akış mı, yön mü?" değil. Belki mesele denge.

Hayatı akışına bırakmak ile onu yönlendirmek arasında bir yer var: "Farkındalık."
Ne zaman durman gerektiğini bilmek, ne zaman hareket edeceğini hissetmek. Gerektiğinde kontrolü bırakmak ama gerektiğinde de sorumluluğu eline almak...

Çünkü bazen nehir seni doğru yere götürür. Bazen de küreklere sarılman gerekir.
İşte o zaman sormak gerekir: "Şu an ne gerekli?"

Son Söz

Hayat sabit bir akıntı değil. Bazen durgun, bazen deli. Ve biz de onun içinde sürekli değişiyoruz. Belki de en güzeli, ne zaman yelken açacağını, ne zaman demir atacağını bilmektir.

Bırak nehir aksın, ama kürekler de hep elinin altında olsun.
Belki asıl özgürlük tam da burada saklıdır.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Sorun, soru!

-
  Her şeyi bilmek yetmiyor. Bir sorunu aştığını düşünüyorsun ancak gün geliyor o sorun daha güçlü bir şekilde tekrar filizleniyor. Çünkü aştığımızı sandığımız şeylerin sadece üstünü örtüyoruz. Onu toprağa gömüyoruz. Toprağın altında kalınca aştığımızı sanıp kendimizi kandırıyoruz. Sonra bir gün geliyor, uygun şartlar oluşunca -bir şarkı, bir resim, bir kelime- o sorunlar tekrar diriliyor. İşte böyle. Bu bir yorgunluk ifadesi. Okucuyla dertleşme yazısı. Savaşçının artık yorulup dizlerinin üstüne çöktüğü, boynunu eğdiği ve secde ettiği bir an, bu an. Yenilgiyi kabullenip beyaz bayrak diktiği bir an, bu an. Umut !? Umut hep var. Çok şükür… Peki ne yapmalı? Nasıl bu sorunları aşmalı? Sorunlar ne zaman bitmeli? Veee daha onlarca soru… Soruların cevabı yok. Çünkü en büyük sorun, ‘soru’nun kendisi; soru sormak, sebep aramak, bir anlamı köstek olan aklı kullanmak. Sorun, soru sormak! Kabullenmemek ve baş eğmemek. Çoğu anlamaz bu dediğimi. ‘Aklımızı bir kenara mı bırakalım?’ diye bana çıkış...
Devamı

Başarı ve mutluluk arasındaki denge

-
  Hepimizin hayatında başarıyı hedeflediği anlar vardır. Kimimiz iş dünyasında, kimimiz özel yaşamda veya kişisel gelişimde başarıya ulaşmaya çalışırız. Ancak bu hedefe doğru ilerlerken sıklıkla gözden kaçırdığımız bir şey var: Mutluluk. Başarıya ulaşırken, mutluluğu ne kadar önemsiyoruz? Hedeflerimize giderken bu dengeyi nasıl kurabiliriz? Başarı mutluluk getirir mi? Birçoğumuz başarıya ulaştığımızda mutlu olacağımızı düşünürüz. İyi bir iş, terfi, finansal güvence, sosyal çevrede itibar ya da kişisel hedefler... Tüm bunlara ulaştığımızda içsel huzura kavuşacağımıza inanırız. Ancak gerçek şu ki, başarı, mutluluk getiren tek faktör değildir. Başarıya ulaşmak elbette gurur verici ve tatmin edici olabilir, ancak bu yolculuk sırasında mutlu değilsek, başarı çoğu zaman boş bir zafer gibi gelebilir. Birçok başarılı insanın, hedeflerine ulaştıklarında bile kendilerini mutlu hissetmediklerini dile getirdiğini duymuşsunuzdur. Bunun nedeni, mutluluğu dışarıda bir yerde aramamızdır. Oysaki mu...
Devamı

Mucizeler senin hazır olduğun yerde başlar.

-
  Hayatında bir şeylerin değişmesini ne kadar istiyorsun? Peki ya sen gerçekten hazır mısın? Mucizeler bazen büyük bir ışıkla gelir. Ama çoğu zaman sessizce, fark ettirmeden… Bir sabah gözlerini açtığında, içindeki “yorgunluk” sesine kulak verdiğinde, ya da bir duayı tüm kalbinle ettiğinde kapıyı çalar. Ama o kapının açılması için önce bir şey gerekir: Senin hazır olman. Peki, “hazır olmak” ne demek? Hazır olmak; sadece istemek değil, aynı zamanda istemediğin şeye veda etmeye cesaret etmektir. Artık sana hizmet etmeyen ilişkilere… Her gün seni yoran düşünce kalıplarına… “Ben zaten yapamam” diyen iç sesine… Hazır olmak, kendine şu soruyu dürüstçe sorabilmektir: Gerçekten değişmek istiyor muyum, yoksa sadece rahatlamak mı istiyorum? Mucize, dönüşümün kalbinde saklıdır. Dönüşüm dediğimiz şey, bir gecede olmaz. Ama karar, bir anda alınır. Ve işte o an… Sen gerçekten karar verdiğinde, evrenin bütün yolları senin için harekete geçer. Mucize; aynı kalmakla değil, adım atmakla gelir. Muciz...
Devamı